Elke kleiklinker heeft een technische fiche met informatie, zoals toelaatbare afwijkingen, dwarse drukweerstand en meer. Maar wat staat daar nu precies? Hoe interpreteert u zo’n technische fiche? We leggen het uit.
Hoe technische fiches interpreteren?
Toelaatbare afwijking op fabricagematen ‘d’
De werkelijke gemiddelde waarde voor een bepaalde fabricagemaat ‘d’ mag niet meer afwijken van de gedeclareerde waarde voor deze gemiddelde maat dan 0,4√d, afgerond naar de dichtstbijzijnde mm. Kleinere afwijkingen mogen altijd door de fabrikant opgegeven worden.
Bij kleiklinkers met vellingen of afstandhouders wordt altijd de omschreven afmeting genomen. De lengte of breedte wordt dus bepaald met de vellingen en afstandhouders inbegrepen.
De afwijking tussen de grootste en kleinste waarde wordt aangegeven met een klasse, zoals in onderstaande tabel.
Klasse
R0
R1
Bereik
Niet bepaald
0,6 Vd (d = fabricagemaat uitgedrukt in mm)
Buigsterkte
Kleiklinkers worden - vooral in openbare toepassingen - vaak onderworpen aan relatief zware belastingen. Dus het is belangrijk om zeker te zijn dat ze niet zullen breken. De weerstand tegen breuk wordt getest in een ‘driepuntsbuigproef’. De kleiklinkers worden onderworpen aan de test, beschreven in de referentienorm.
2 waarden worden bepaald:
- Gemiddelde waarde voor de lijnlast bij breuk
- Kleinste waarde voor de lijnlast bij breuk
Sommige kleiklinkers kunnen in meerdere richtingen geplaatst worden, zoals plat en op de kant. In dat geval moet de test uitgevoerd worden op de meest kwetsbare richting. Daarnaast moet de fabrikant ook kunnen aantonen dat andere methodes minder kwetsbaar zijn. Indien dat niet mogelijk is, moet de test op de verschillende plaatsingswijzen uitgevoerd worden, telkens met het zichtvlak naar boven.
Op basis van de resultaten worden de kleiklinkers aan een categorie toegewezen:
Klasse
T0
T1
T2
T3
T4
Minimale eisen voor de buigsterkte (N/mm)
Gemiddelde waarde
Niet bepaald
30
30
80
80
Minimumwaarde
Niet bepaald
15
20
50
64
Weerstand tegen vorst en dooi
Voor de weerstand van kleiklinkers tegen vorst en dooi wordt gekeken naar de afwisseling van de twee, dus naar vorst/dooi-cycli. Tijdens de vorstproef worden de kleiklinkers onderworpen aan 100 cycli. Na de proef moet de eventueel opgetreden schade binnen bepaalde grenzen liggen om als ‘vorstbestendig’ beschouwd te worden.
De kleiklinkers worden uiteindelijk verdeeld over de 2 onderstaande categorieën:
Klasse
FP0
FP100
Vorstbestandheid
Niet bepaald
Voldoet volgens de eisen
Slijtweerstand
De weerstand tegen afslijting moet getest worden op alle vlakken die aan slijtage onderhevig zijn, alle zichtvlakken na plaatsing dus. Vervolgens worden de kleiklinkers onderverdeeld in deze categorieën:
Klasse
A1
A2
A3
Gemiddeld afgesleten volume (maximale waarde in mm³)
2100
1100
450
Glijweerstand
Deze eigenschap is vooral belangrijk bij openbare projecten. Een goede glijweerstand zorgt bij gemotoriseerd verkeer voor een voldoende korte remafstand. Fietsers en voetgangers hebben dan weer baat bij een voldoende ‘ruw’ oppervlak met een verminderd risico op uitglijden.
De categorieën:
Klasse
U0
U1
U2
U3
Gemiddelde ongepolijste glijweerstand in USRV (minimale waarde)
Niet bepaald
35
45
55
Wateropslorping
Kleiklinkers krijgen het bij regen zwaarder te verduren dan bijvoorbeeld gevelstenen. Daarom ligt de wateropslorping (porositeit) van een kleiklinker een stuk lager dan die van een doorsnee gevelsteen.
De categorieën:
Klasse
W0
W1
W2
W3
Gemiddelde waarde
Geen eis
≤ 7%
≤ 5%
≤ 3%
Individuele waarde
Geen eis
≤ 9%
≤ 6%
≤ 4%
Overzicht technische fiches
Download via onderstaande knop de gewenste technische fiche
Nieuws en advies
Meer nieuws en advies
